Curtiña e ó pé.

Outra vaca máis no millo. Non aprendo, e cae outro blog. Teño sempre a sensación de que teño que presentar e xustificar o que fago, pero a verdade é que non vou facelo. Este blog é para min, porque quero escribir sobre paxaros, porque quero facelo en galego e porque creo que é bo telo todo máis ou menos gardadiño. Durará? Non sei. Ogallá. E ogallá sexa útil. Será un blog sen presións, sen obxectivos máis aló. Whatever will be, will be. Levará por nome Catharacta, polas palleiras que caen sobre as súas presas. E porque soa ben. Moito mellor que Stercorarius. Maldito sexas, Brisson.

Fúlmar boreal (Fulmarus glacialis), Ceann Bhré, Eíre, 2017.

Benvidxs... e bo paxareo!